Vorige week waren we met het gezin op vakantie. Een verhaal van onze positieve ervaring met Camara in Lannion (F).
“Alles gepakt?” vraagt Monique. “Volgens mij wel.”
“OK, dan gaan we.” Twaalfenhalf uur later zijn we op onze bestemming. Camping Le Ranolien in Perros-Guirrec (F) het ligt in Bretagne aan de roze granieten kust (Côtes d’Armor). Een kust met allemaal rood/roze rotsen.
De maandagochtend volgen we de ‘Sentier des douaniers’, een eeuwenoud kustpad dat smokkelaars vroeger gebruikten. Nu volgen wij dat pad richting het strand van Ploumanac’h.
Na het maken van een aantal foto’s zie ik dat de batterij aangeeft dat deze leeg begint te raken. “De batterij van de camera is bijna leeg.”, zeg ik, “en de oplader heb ik niet bij me. Ik dacht dat ik de camera voldoende had opgeladen.”
Terwijl we verder wandelen bedenk ik me of misschien een fotowinkel een oplader heeft die we even mogen gebruiken. “Op de camping straks maar eens vragen of ze een camera-shop weten in de buurt die Canon heeft.”
Terug op de camping lopen we langs het winkeltje voor wat broodjes voor de lunch. Dan zie ik de ‘Photo studio’ waar ik over gelezen had in de folders van de camping. Je kunt hier namelijk een digitale fotografiecursus volgen.
Ik stap de koele ‘Photo Studio’ in. Een wat oudere man kijkt op van zijn beeldscherm en verschuift zijn bril van zijn neus naar bovenop zijn hoofd. Hij zegt iets in het Frans. “Parle-vous anglais?”, vraag ik. “A little.” Pfew.
Ik leg het verhaal uit dat de batterij bijna leeg is en dat ik de oplader vergeten ben. Kan hij misschien helpen? “What camera?”. “A Canon 350D”.
“No, every Canon uses a different charger.” Mmm, dit gaat toch lastiger worden dan ik had gehoopt. “Do you know a good camera store in the area?”
“Lannion. Next to E.Leclerc. Camara. You can try it there.”
Aangezien we nog mooie eilanden willen bezoeken de komende dagen gaan we die middag naar Camara in Lannion. Met het juiste adres in de routeplanner op de Nexus S hebben we het gelukkig zo gevonden.
Een jongedame staat achter de balie. “Parle-vous anglais?”, vraag ik. “A little.”, zegt ze. Mijn Frans is onvoldoende om iets te vragen over een oplader, gelukkig dus maar dat ze een beetje Engels kan. Ik leg het verhaal uit dat de batterij van onze Canon 350D bijna leeg is en dat de oplader thuis ligt en ik laat de camera zien.
Ze pakt iets uit de stelling achter haar “A universal loader, that you can use for this camera.” “Kunnen we niet alleen de batterij opladen?”, zegt Monique.
“Can you maybe charge the battery for us?”, vraagt ze. De man achter de lage vitrine zegt “Yes, that is possible. If we charge it for 2 hours you will be OK”
“Great, than we will do some shopping next door at E. Leclerc and we will be back in 2 hours.” Ik geef haar de batterij, de camera heeft ze niet nodig. We doen de nodige boodschappen en bekijken van alles in de mega supermarkt. Als ten slotte ons ijsje op is zijn de 2 uren ongeveer voorbij. We lopen terug naar de Camara winkel.
In ons beste Frans/Engels melden we ons en vragen we wat het kost om de batterij op te laden.
“No, it’s OK.”, zegt ze.
Wow. “Thank you. Great!”
De dagen daarna hebben we foto’s kunnen maken zonder ons druk te maken over de batterij, bijvoorbeeld van de Sept Iles en het subtropische eilandje Île de Bréhat. (zie album op Facebook)
Again a warm Thank You for the people at Camara in Lannion.
Als je problemen hebt met je camera en je zit in de buurt van Lannion dan weet je nu waar je moet zijn :0)
Veel plezier en een fijne vakantie.
Zie ook Ik voorop en dan de klant