Als ondernemer denk ik dat ik het allemaal zelf moet uitzoeken. Herken je dit? Ik ben verantwoordelijk voor mijn bedrijf en een ander begrijpt niet goed wat ik wil bereiken.
Het is mijn ontdekkingstocht. Dit betekent dat ik vooral zelf op zoek ga naar oplossingen voor mijn uitdagingen en antwoorden op mijn vragen. Dan ga ik mijn oplossing uitwerken, leg ik die voor aan anderen als dé oplossing en vraag naar een reactie. Wat ik dan vooral doe is zoeken naar een bevestiging.
Wanneer ik andere antwoorden zoek op mijn vragen, of meer mogelijkheden voor mijn uitdagingen, is het handiger om open te staan voor anderen en niet alvast een vooringenomen positie te hebben.
Het waardevolle advies dat ik kreeg van een uitgever begin 2009 was om het idee voor mijn boek uit te werken op één A4 en een voorlopige hoofdstukindeling te maken. ik moest niet het hele boek al schrijven, maar alleen het idee uitwerken. De uitleg die ik erbij kreeg van de uitgever was: wanneer je boek al (bijna) af is wordt het lastig voor je om aanpassingen te doen. Wanneer je vroeg met je idee naar een aantal uitgevers gaat kun je nog veel aanpassingen doen zonder dat je verknocht bent aan wat je al hebt geschreven.
Zo gaat het ook met luisteren. Wanneer je bij het ingaan van het gesprek al een sterke mening hebt over het onderwerp, wordt het lastig om open te luisteren. Je luistert als vanzelf naar de argumenten van de ander en kijkt vooral hoe ze aansluiten bij jouw mening of juist ervan afwijken. In beide gevallen heb je moeite om echt te luisteren naar wat de ander zegt. Vooral omdat je bang bent dat jouw mening wordt aangetast.
Ontspannen luisteren is ingewikkeld. Je denkt veel sneller na dan de ander praat. Er is dus ruimte over om na te denken over allerlei zaken terwijl de ander praat. Daardoor kost het moeite om bewust je aandacht bij de woorden van de ander te houden. Het is ook lastig om vragen te stellen en echt te luisteren zonder te zoeken naar gaten in de argumenten van de ander en naar momenten dat je zelf kunt reageren.
In het gesprek dat ik gisteren had met Melvin Tjoe Nij voor de podcast heb ik bewust gelet op het luisteren van mijzelf. Een paar keer in het gesprek gaf Melvin voorbeelden waarop ik met persoonlijke ervaringen kon inhaken. Normaal zou ik dat ook regelmatig doen, maar gisteren deed ik dit niet. In plaats daarvan bleef ik luisteren en stelde ik vragen om te verdiepen. Volgens mij heb ik daardoor meer geleerd over Melvin en diversiteit en heb ik beter onthouden wat hij vertelde. Nu ben ik benieuwd of het daardoor voor de luisteraar ook interessanter is geworden.
Met het boek dat ik nu lees over beter luisteren, You’re Not Listening (Kindle) van Kate Murphy, heb ik de eerste stap gezet naar beter luisteren.
Het lastigste vind ik het in de gesprekken met M. Na het lezen van het hoofdstuk over luisteren naar je levenspartner snap ik ook waarom. Ik denk al te weten wat ze denkt en hoe ze het bedoelt als ze iets zegt of vraagt, omdat we elkaar al zo lang kennen. Daar heb ik allerlei emoties bij en dat maakt het lastig om echt te luisteren. De eerste stap is gezet in het luisteren naar M.: me ervan bewust worden dat ik slecht naar haar luister.
Wil ik betere keuzes maken als ondernemer, als man, als zoon, als vader en als vriend, dan is het belangrijk dat ik beter luister naar de ander. Wat zijn de argumenten van de ander? Hoe kan ik deze argumenten gebruiken voor mijn beslissing? Wat kan ik leren van de ander door goed te luisteren, en wat kan ik meenemen in mijn beslissing?
De komende tijd ga ik me verdiepen in het beter luisteren. Mijn werk als businesscoach en als podcasthost is een mooie basis voor het oefenen van beter luisteren.
